შენს ბავშურ ღიმილს ვერვინ გაექცა,

ამ  გულმა თოჯინას შეგადარა,

მე მირჩევნიხარ თვითონ ქალღმერთსაც

მის:

მი ვიცი  რომ შენ შეიყვარებ მთვარეს
და მზეს უპოვნი ფერს, იპოვნი თვალებს,
ნათელს გადააფარებ ბნელს,
იტყვი ახალს და არ დავიწყებ ძველს..... * 2

                             შენი ღიმილის ფერ ცას, შენი თვალების ფერ ზღვას,

თმებზე მოთამაშე ქარს, კლდეზე დაგორებულ ზვავს,

                           მთის ნაკადულს ანკარას, სუფთა ჰაერს, სუფთა წყალს

და ყველაფერს რისიც მწამს....

ქარი კვლავ არხევს ნაცნობ ლელიანს და ბულბულები ისევ მღერიან,

რა ძველებურად გველიან ჩვენი ნაცნობი ვერხვები, ჩვენ კი არასდროს

აღარ შევხვდებით,

ეს ჩვენი გზებიც დაშორდნენ, დავშორდით ცივად უხეშად

რამდენს

რამდენს დავდივარ, რამდენს ვერ ვხვდები?!

ვგრძნობ რომ დავფრინავ, თან ფსკერს ვეხები,

მის:

დღეს თუ არ მეხება შენი ხელები,

თავს არ მოგაბეზრებ, არ შეგეხები,

თუ ვინმე გაგიგებს, ეს მე ვიქნებენი, ხვდები...

თუ შენი ხელები დღეს არ მეხება,

კართან მოდგა შემოდგომა, ნაადრევად მოფრენილი,

გაზაფხულის მეგობრები დამეფანტნენ ფოთლებივით,

დამეფანტნენ ფოთლებივით...

ზოგი ომის ქარიშხალში, ზოგიც კიდევ მშვიდობაში,

ყოველ სნეულებაზე სიყვარული ძნელია,

ჰოი, შეყვარებულისთვის, ჰოი, ნათელიც კი ბნელია...*2

ეს ბუნების კანონი  ყველასათვის ძნელია,

ჰოი, განურჩევლად იმონებს, ჰოი, კაცია  თუ ქალია...*2

ჩიტი-გვრიტი მოფრინავდა, ოვრანინა,

მე შროშანი მეგონაო, ოვრანინა,

სადაც კარგი გოგო ვნახე, ოვრანინა,

ყველა ჩემი მეგონაო ,ოვრანინა..